Јкосъ №

ЃгGлwвъ творeцъ и3 вLка всsческихъ, ви1дz въ тебЁ сосyдъ и3збрaнный, возлюби2 чcтотY души2 твоеS. тh бо, презрёвши всsкую земнyю слaдость и3 слaву, вэнцeмъ м§ническимъ ўкраси1тисz возжелёла є3си2: бжcтвенною люб0вію ўzзвлeнаz, дерзновeннw на суди1щи и3сповёдала є3си2 хrтA, и3 мучи1телево безyміе њбличи1ла є3си2. мh же, взирaюще на таков0е дерзновeніе твоE, съ люб0вію восхвалsемъ тS си1це:

Рaдуйсz, бGомъ nц7eмъ пред8wпредэлeннаz въ страдaніи соoбрaзна бhти сн7у є3гw2, ї}су хrтY: рaдуйсz, њзарeннаz блгdтію сн7а б9іz. рaдуйсz, прекрaсный крjне цэломyдріz, прорасти1вшій посредЁ земнaгw тeрніz: рaдуйсz, всехвaльнаz м§нице є3vфи1міе, въ ли1цэ м§ничестэмъ, ћкw лунA междY ѕвэздaми, возсіsвшаz. рaдуйсz, мучи1тельскимъ велёніемъ не покори1вшаzсz: рaдуйсz, пaче стaрєцъ и3 мудрє1цъ мjра сегw2 мудрёйшаz. рaдуйсz, премdростію словeсъ твои1хъ мучи1телево безyміе њбличи1вшаz: рaдуйсz, ћкw тебЁ бGъ безвBстныz т†йны премdрости своеS kви1лъ є4сть. рaдуйсz, за прес™0е и4мz є3гw2 дaже до кр0ве пострадaвшаz: рaдуйсz, слaвою побэдон0сною t негw2 въ вhшнихъ ўвэнчaннаz.

Рaдуйсz, великом§нице є3vфи1міе всехвaльнаz.