Кондaкъ ѕ7

Проповёднику покаsніz, вели1кому с™и1телю златоyсту вои1стинну под0бенъ є3си2, с™и1телю досточyдне, ћкwже ўчeніемъ твои1мъ сладковэщaннымъ, тaкw и3 и3згнaніемъ безви1ннымъ, въ нeмъ же неѕл0біz твоегw2 высотY показaлъ є3си2 и3 бGомyдріz глубинY tкрhлъ є3си2: и3змэни1въ бо свBтлыz nдє1жды с™и1тєльскіz на ўбHгіz рyбы и4ночєскіz, крёпкw подвизaлсz є3си2 въ бдёніихъ и3 пощeніихъ деннон0щныхъ, въ прпdбіи и3 с™hни нем0лчнw воспэвaлъ бGу: Ґллилyіа.