Јкосъ ‹

Ск0рый пом0щникъ и3 ўтёшитель бhлъ є3си2, с™и1телю їгнaтіе, не т0кмw къ тебЁ приходsщымъ, но и3 далeче сyщымъ, писaньми твои1ми и4хъ ўтэшaz, дyхъ и4хъ њбодрsz и3 вразумлsz. сегw2 рaди и3 возглашaютъ ти2 вси2 чтyщіи бGом{драz творє1ніz тво‰:

Рaдуйсz, пaстырю нaшъ д0брый: рaдуйсz, приходsщихъ къ тебЁ николи1же tвращazйсz. Рaдуйсz, просsщихъ твоеS п0мощи бли1жнихъ и3 дaльнихъ люб0вію своeю њб8eмлzй: рaдуйсz, чтyщихъ со тщaніемъ пис†ніz тво‰ въ тэснёйшее є3динeніе съ душeю твоeю пріeмлzй. Рaдуйсz, чaдъ свои1хъ дух0вныхъ хrтіaнскому терпёнію ўчи1вый: рaдуйсz, въ страдaніихъ нaшихъ промышлeніе б9іе њ сп7сeніи нaшемъ ви1дэти наставлszй. Рaдуйсz, всецёлw предaтисz пр0мыслу б9ію ч†да сво‰ научи1вый: рaдуйсz, совершeніz над8 нaми в0ли є3гw2, ћкw ми1лости вели1кіz, проси1ти ў гDа заповёдавый.

Рaдуйсz, с™и1телю їгнaтіе, покаsніz и3 моли1твы дёлателю и3 ўчи1телю преизрsдный.