Јкосъ є7

Ви1дэвше вели1кій кнsзь кjевскій всeволодъ, ћкw преклони1лсz є4сть къ вeчеру дeнь житіS є4гw, призвA тS, и4горе бlжeнне, и3 завэщA ти2 пrт0лъ кнsжескій. Ты2 же в0ли брaта твоегw2, ћкw в0ли б9іей повинyzсz, всE ўповaніе на гDа возложи1лъ є3си. Мы2 же, похвалsz таков0е смирeніе твоE, воспэвaемъ ти2:

Рaдуйсz, ћкw до концA кrтъ житіS твоегw2 безропотнw понeслъ є3си. Рaдуйсz, благочeстіемъ бGови и3 людeмъ послужи1вый. Рaдуйсz, велёнію брaта своегw2 покори1выйсz. Рaдуйсz, въ народоправлeніи вeлію добродётель показaвый. Рaдуйсz, всBмъ братолю1бцємъ при1сное њбодрeніе. Рaдуйсz, t людeй свои1хъ вeлію люб0вь стzжaвый.

Рaдуйсz, с™hй благовёрный кнsже и4горе, во смирeніи за и4стину терпsщимъ ск0рый пом0щниче.