Јкосъ ‹

Хищeніемъ и3 непрaвдою богaтъ є4смь ѓзъ, ковaрствомъ и3 студодэsніемъ порабощeнъ, лжA и3 лeсть не њскудeша t менє2, зaвистію снэдaюсz и3 скyпостію побэждaюсz, и3 всёмъ беззак0ніемъ, ћкw рaбъ, ўсeрднw служY. Но ты2, ми1лостивый создaтелю м0й, tжени2 всS ѕл†z сі‰ t менє2, съ люб0вію и3 трeпетомъ въ покаsніи тебЁ зовyщагw:

Поми1луй мS, весeліе моE и3 рaдованіе. Поми1луй мS, надeждо моS преслaвнаz. Поми1луй мS, сокр0вище моE нетлённое. Поми1луй мS, богaтство моE неистощи1мое. Поми1луй мS, просвэщeніе ўмA моегw2 и3 сeрдца. Поми1луй мS, здрaвіе души2 моеS и3 тэлесE. Поми1луй мS, настaвниче м0й пред0брый. Поми1луй мS, храни1телю м0й пребlгjй. Поми1луй мS, и4стинное рaдованіе плaчущихъ. Поми1луй мS, прибёжище нaше и3 ўповaніе. Поми1луй мS, и3зглаждazй непод0бнаz нaша дэsніz. Поми1луй мS, њграждazй нaсъ с™hми твои1ми ѓгGлы.

Поми1луй мS, гDи б9е м0й, и3 къ покаsнію призови2 мS, пaдшагw.